Hoe blij ben ik dat de bloemen weer gaan bloeien. Als eerste zag ik de paardenbloem op het pad voor mijn kas staan. Deze bloem komt op de onmogelijkste plaatsen op maar ze heeft ons wel iets te vertellen.
Verder liep ik mijn tuin op en ook de vergeet mij nietjes komen tot bloei, ze laten mij weten dat het weer tijd wordt om van alles te gaan genieten. De boerenkool staat in knop dus gaat straks ook bloeien, wat maakt dit alles mij toch vrolijk.
Gisteren heb ik de lezing gegeven over mijn passie voor tuinieren, vanochtend dacht ik misschien had ik toch nog meer moeten vertellen over het moestuinieren zelf want dit is bijna niet aan bod gekomen. Dit doe ik naast het creëren van mijn boekjes en schilderijen namelijk ook heel graag. Ik eet nog steeds fruit en groenten uit de vriezer die ik van mijn eigen tuin heb geoogst.
De focus lag helaas voornamelijk op de schoonheid die de tuin mij zo doet verwonderen. Ik ben in de ban van de cyclus van alles. De potentie die overal in te vinden is, zo mooi en zo indrukwekkend. Ik wil iedereen ervan bewust maken dat je op zoek moet gaan naar de kern, probeer te zien wat in de kern verscholen ligt. Wat zie je over het hoofd? Daarnaast is het ook zo belangrijk dat we accepteren dat groei niet altijd zonder problemen gaat. Dat we de moed en doorzettingsvermogen moeten hebben om vooruit te blijven gaan. Dat we hoop en vertrouwen moeten houden in dat wat we willen bereiken.
De deelnemers hadden ook geen vragen voor mij anders zou ik nog veel meer hebben kunnen vertellen, want de tuin geeft mij zoveel inzichten. In ieder geval heb ik ze uitgenodigd om mijn tuin eens te komen bezoeken want dat lijkt mij erg gezellig.
De pelgrim op zijn levensweg 